مسجد گنبد سنگان خواف + عکس
@Khafema

در داخل بافت تاریخی شهر سنگان خواف واقع شده است.

این مسجد مربوط به دوره سلجوقی بوده که در دوران های بعدی قسمت اعظم بنا تخریب شده و فقط گنبد آن به خاطر قداست محراب باقی مانده و به همین دلیل به مسجد گنبد معروف است.

مسجد گنبد دارای تزئینات منحصر بفرد آجرکاری است که به همین دلیل به موزه تزئینات آجر کاری معروف گشته است.

یکی از ویژگی های عمده معماری دوره سلجوقی را میتوان آجر کاری پرکار وعرضه طرح ها و نقش های گوناگون آجری نام برد ،تاجایی که از این دوران تحت عنوان دوران تکامل آجر کاری یاد کرده اند ودر هیچ دوره دیگری تجربه خلاقانه و منحصربفرد آجرکاری سلجوقی تکرار نشده است.

#خواف #لبز_خوافی #خواف_شناسی #سنگان_خواف #مسجد_گنبد_سنگان_خواف

عکس در ادامه مطلب.......

مراحل تهیه قلور تروش « کشک زرد » (غذای محلی خواف)
(مراحل و عکسها در ادامه مطلب )
@Khafema

1. ابتدا خمیره (خمیرمایه ) را در مقداری آب ولرم حل میکنیم

2. سپس ماست گوسفندی راکه قبل گذاشته ایم کاملاترش شود را به محلول خمیره اضافه میکنیم

3. سپس زرد چوبه را به محلول ماست وخمیر اضافه میکنیم . با ازای هر کیلو ماست 1کیلو آردو100 گرم زردچوبه اضافه میکنیم

4. سپس آرد سبوس دار را ......

بقیه در ادامه مطلب

قمّت مَشِقَّتِه که مَر تا بره تا بکشیه
@Khafema

سیکنن یک ماجرایه از یک بچه بیاد مو اَمه که بره مَر خو فاکتوره ببردگ ...

و حالا ماجرا

یک شووه یک بچه به جو مر خو شو ، مری دشتک ظرفار مشوشتک؛

او یک کغذه به مر خو دا ، مری دستوو خور بشوشت و نوشتهوو کغذر مخکم ورخوندگ :

بنشته بو قمت کارایه که امرو کرده یم.

خنه خور دهم چیندم و جرو کردم مشا 200 تمن

مواظب بِرَر و خاهر خود خو بیوم از صب تا نماششم مشا 500 تمن

صب برفتم مرغار از قال بدر کردم و بره یی نا چینه برختم مشا 300 تمن

برفته بیوم بره گووا سبس درو کردم مشا 500 تمن

نماششم که پیرمو دشتک گووار مدختک برفتم شیرار بیوردم مشا 300 تمن

جمع کارایه که امرو کردم مشا 1800 تمن ؛

زوده پولر دموتن که میم دخو شم.

مر بچه یک سیله ور بچه خو کرد و یک کمه فکر کردو او موقه مدادر وردشت و د پی کغذ بنشتک حالا قمت کارو مو:

بره که تار 9 ماه بشگم خو دشتم ؛ هیچه

بره تمامه شو وایه که تا مگریستی و مو بدار بیم ؛ هیچه

بره تمامه مشقتایه که تا حالا بره تا بکشیم که کلو شیه یی ؛ هیچه

بره که تا حالا لباسو تار مشوشتم و لباسو نووه بره تا مخریم ؛ وازم هیچه

بره که شونده روز بره تا غذا (صبانه ، نهار ، شام و نشتا ) درس مکردم ؛ هیچه

و ...

و حالا اگه میسته بی اینار خده هم جم کنی مبینی که زحمت ای عشقه که مو بتا دشتم هیچه بیه.

بچه که نوشته هو مر خور ورخوندگ چشویو پر او شو و بگریستگ ، و مر خور دبغل خو کرد و ورگفتگ که نه نه خیله شمار میم .
او موقه بو که کغذ خور وردشتگ و به زِری بنوشت که :

قمت کله کارایه که کردم و خاکردم جلوتر پرداخت شییه.

ایم از ماجرایه که ای بچه و مرو دشتن اُمّدوارم که هلی شما شیه با و قدر مر خور بدنن.